♥ Rozdział 16: Śniadanie ♥

**Eddie**

Obudził mnie śpiew ptaka ,który nucił jakąś wesołą melodię za oknem ,którego wczoraj zapomniałem zamknąć. Leniwie usiadłem i przeciągnąłem się nie otwierając oczu. Otworzyłem je dopiero po chwili i rozejrzałem się dookoła. Mój wzrok zatrzymał się na wciąż jeszcze śpiącej obok mnie Patrici. Od razu przypomniało mi się to co wydarzyło się wczoraj. Na samą myśl o tym dobrowolnie się uśmiechnąłem. Jednak ze wczorajszego dnia nie zostały mi tylko te miłe wspomnienia. Cały czas nurtowało mnie pytanie czy Jake doszedł do siebie, czy jednak na prawdę mu coś zrobiłem i teraz wciąż może leży tam gdzie go zostawiłem już nie żywy. Odgoniłem jednak szybko od siebie te myśli. Chciałem się w tym momencie napawać tym co najważniejsze ,czyli moim związkiem. No właśnie. Kolejne pytanie. On istnieje czy nie? A może wczorajsza sytuacja była dla Pat tylko przygodą ,po której nie ma się żadnych zobowiązań do drugiej osoby? Te pytania niestety nie dawały mi spokoju. Chciałem bynajmniej chociaż dowiedzieć się na czym stoję. Nie oczekiwałem od Patrici nie wiadomo czego. Jeżeli ciągle nie będzie chciała ze mną być ,to spoko. Zrozumiem. Nie będę się narzucał.
Ostatni raz zerknąłem na brunetkę ,po czym wstałem i ubrałem się w pierwsze lepsze rzeczy ,które znalazłem w szafie.
Gdy ją zamknąłem ,po raz kolejny spojrzałem na pokój. Rozśmieszył mnie widok ciuchów ,które były porozrzucane po całym pokoju. Były to ciuchy ,w które byliśmy ubrani wczoraj. No tak ,byliśmy tak zajęci ,że nikt nie pofatygował się by je posprzątać. Postanowiłem to zrobić teraz. Pozbierałem ubrania i bez układania cisnąłem do szafy ,poszedłem jeszcze do łazienki trochę się odświeżyć ,a następnie wyszedłem z pokoju pilnując ,żeby drzwi nie trzasnęły jak będę je zamykać. Nie chciałem obudzić Patrici. Po chwili myślenia udałem się do kuchni i zabrałem do robienia śniadania. Co prawda ,wcale nie byłem głodny ,ale pomyślałem ,że śniadanie do łózka ,to dla mojej królewny będzie miła niespodzianka ,kiedy się obudzi.
Postanowiłem ,że zrobię jajecznice. Wiedziałem ,że Pat ją uwielbia. Wyciągnąłem z lodówki jajka i położyłem na blacie w kuchni ,po czym nachyliłem się po olej ,który był umieszczony w szafie. Nalałem troszeczkę na patelnię i włączyłem piecyk. W czasie ,w którym olej się rozgrzewał umyłem jajka i uszykowałem resztę składników ,których potrzebowałem. Kilka chwil potem wbiłem jajka na patelnie, zacząłem mieszać i oczywiście dodawać wcześniej uszykowane składniki. Czyli pieprz i sól.
Po kilku minutach jajecznica była już gotowa. Przełożyłem ją ostrożnie na talerz ,który wcześniej umieściłem na tacy. Przygotowałem jeszcze chleb z masłem i szklankę soku. Dochodziła dziewiąta więc postanowiłem udać się już ze śniadaniem na górę. Po drodze wziąłem jeszcze jedną czerwoną różę z bukietu ,który stał w wazonie obok schodów i również położyłem ją na tacy.
Uchyliłem delikatnie drzwi od sypialni i wszedłem do środka. Patricia była jeszcze pogrążona w śnie. Położyłem tace na stoliku nocnym i usiadłem na skraju łóżka.

- Pat. - Szepnąłem dziewczynie do ucha.
- Hm? - Jednak nie spała tak do końca. 
- Śniadanie.
- Nie wstaję. - Mruknęła i przewróciła się na drugi bok. 
Zaśmiałem się.
- Nie musisz. Dzisiaj śniadanie przyszło do ciebie.
- A mogłoby tak dać mi spać? - Wymamrotała.
Jak dziecko ,pomyślałem.
- Nie ,nie mogłoby. - Odpowiedziałem na wcześniej zadane pytanie.
Potrzebowała chwilę ,żeby dojść do siebie. Usiadła i nic nie jarzącym spojrzeniem powiodła po pokoju ,a zatrzymała się na mnie ,po czym na jej twarzy pojawił się uśmiech.
- Cześć. 
- Hej. - Też się uśmiechnąłem. - Jak się spało?
- Dobrze. - Ziewnęła. - Tyle ,że się nie wyspałam.
Znów się zaśmiałem.
- Będziesz miała czas ,żeby to nadrobić ,a teraz jedź śniadanie. - Powiedziałem podając ej talerzyk.
Spojrzała na mnie zdziwiona.
- Sam robiłeś? 
- Oczywiście.
Uśmiechnęła się jeszcze szerzej.
- Trochę dziwnie to pachnie. - Powiedziała wąchając, co jest na talerzu.
- Jak dziwnie? Świeże jajka i olej też. - Zapewniłem.
- Robiłeś jajecznice na oleju? - Spytała zdumiona.
- No tak. A na czym miałem robić? - Zapytałem zdezorientowany. Albo to ona się jeszcze nie obudziła ,albo to ze mną było coś nie tak. Ciekawe...
- Głuptasie. - Dotknęła mojego policzka. - Jajecznice robi się na smalcu. 
Spochmurniałem.
- A byłem pewien ,że wszystko jest dobrze. 
Roześmiała się.
- Idź na dół. Ja się ubiorę i ogarnę i razem zrobimy jakieś śniadanie,ok? - Spytała.
Przytaknąłem i skradając od niej jednego całusa wyszedłem z sypialni i udałem się na dół. Usadowiłem się na kanapie w salonie i włączyłem telewizor. Nie było zbyt wcześnie ,ale w telewizji i tak nie było nic ciekawego. Nawet jeżeli chodziło o wiadomości.
Nagle poczułem jak ktoś zakrywa mi oczy.
- Zgadnij kto..
- Pat... A już myślałem ,że mnie porywają. - Zażartowałem. Zabrała ręce i usiadła obok mnie.
- Chodź robimy te śniadanie. 
- Idę ,idę. W telewizji i tak nie ma nic ciekawego. - Powiedziałem wyłączając telewizor pilotem i poszedłem za Patricią ,która ciągnęła mnie za rękę do kuchni. 
Przy robieniu śniadania mieliśmy trochę zabawy. Pat ciągle śmiała się ze mnie ,że coś źle robię ,a ja za karę domagałem się całusa którego za każdym razem dostawałem.
Kiedy już przygotowaliśmy jedzenie ,znowu bawiliśmy się przy stole karmiąc się nawzajem lub obrzucając jedzeniem. Śmialiśmy się przy tym do upadłego ,a ja zrozumiałem ,że na prawdę nigdy w życiu nie czułem nic podobnego do jakieś dziewczyny ,w porównaniu z tym co czuję teraz do Patrici.

Dobra ,rozdział nijaki. Nie dość ,że nie ma sensu to jeszcze krótki i długo wyczekiwany. Przepraszam za to. Nie miałam teraz zbytnio czasu na pisanie ,a jak już się ten czas znalazł to się leniłam heh xD. Następny rozdział nie wiem ,kiedy się pojawi. Co prawda mam już połowę napisaną ,ale nie wiem ,kiedy znajdę czas ,żeby dokończyć ogólnie całość. Chciałam jeszcze dodać coś w ten weekend. Ale postanowiłam ,że wezmę się za pokój ,który jest aktualnie teraz chlewem więc chcę go doprowadzić do ładu ,no i praca domowa :/ Masa pracy domowej ,z którą muszę się uporać do wtorku.Tak ,że nie wiem czy uda mi się dodać coś jeszcze w ten weekend ,ale obiecuję ,że postaram się dodawać już teraz rozdziały bardziej regularnie ,co najmniej jeden na dwa dni. A na Jeroy ,właśnie męczę się z 11. Tak rozdziały zapewne będą pojawiały si rzadziej ,ale nie martwcie się ,nie zapomnę o tamtym blogu.

20 komków=next! ;)

Patricia Miller