♥ Rozdział 62 ♥ "Niespodzianka!!'' cz.1

Od nieszczęsnego incydentu z pocałunkiem Jake'a i Patrici minęły 2 dni. Oboje od tamtej pory zbliżyli się do siebie. Można było powiedzieć ,że byli parą. Wszyscy już o tym wiedzieli. Jedni byli szczęśliwi ,a inni nie zareagowali zbyt kolorowo na te nowiny.
W Patrici nie było już żadnych uczuć ,którymi darzyła swojego byłego.  Jedyne co do  niego czuła to bardzo głęboka nienawiść. Taka była kara dla Iris za spotykanie się z potomkiem Tutenchamona. Mimo ,że w jej głowie często brzmiały słowa 'Nie pozwól się omotać' ,ona i tak nie słuchała i brnęła dalej w tę pułapkę. Jedyne uczucia jakie teraz miała to uczucia do bruneta ,sztuczne uczucia.
Co raz częściej jej moce uaktywniały się i dziewczyna musiała chodzić w okularach ze względu na zielone oczy. Wciąż nie miała pojęcia od czego to zależy. Nie miała pojęcia jaka siła w niej drzemie. W lustrze już nie widywała tej znajomej kobiety jak na początku ,ani nie słyszała żadnych głosów w swojej głowie. Jedyne co czuła to wielka ,ale sztuczna miłość do Jake'a.
Oczywiście ,on sam nie wiedział co robi ,przez spotykanie się z nią. Jego moce też uwalniały się bardzo wolno ,ale szybciej niż moce Williamson. 
Oboje siedzieli właśnie w lesie na pikniku jaki Brown dla przygotował. Była to idealna randka. Patricia była w niebo wzięta i bardzo szczęśliwa.

Fabian siedział w swoim pokoju brzdąkając na gitarze. Zabierał dzisiaj Nine na randkę i chciał napisać dla niej piosenkę ,co marnie mu to wychodziło.
Zniechęcony nieudanymi próbami rzucił długopis i notes na łóżko ,a następnie wyszedł z pokoju.
Poszedł do kuchni i wyciągnął swój ulubiony budyń z lodówki ,jaki Trudy ostatnio zrobiła. Miał nadzieję ,że jak usiądzie przy oknie na fotelu w salonie i zacznie jeść budyń to to mu pomoże napisać piosenkę. Jak myślał tak zrobił.
W domu Anubisa było dzisiaj wyjątkowo cicho. Nina wraz z Joy i Amber poszły na zakupy ,Alfie i Jerome pewnie robili gdzieś kawały ,a Mason i Bella również pewnie byli na randce ,a Willow i Mara uczyły się na górze.
Fabian przymknął oczy i starał się wymyśleć słowa do piosenki ,ale nic z tego. Nic nie przychodziło mu do głowy.
- Gdyby Eddie tu był. - Powiedział cicho do siebie wzdychając. - Na pewno by mi pomógł.
I tak jakby na zawołanie do pokoju wszedł blondyn w skórzanej ,kurtce i z walizką w ręku.
- Czy ktoś mnie wołał? - Spytał bruneta i uśmiechnął się szeroko.
- Eddie?! - Rutter nie mógł uwierzyć w to ,że widzi swojego przyjaciela ,który wyjechał. Przetarł oczy.
- Niespodzianka! - Krzyknął blondyn.

CDN....

Wolicie jak pisze z perspektyw czy jak pisze tak? Czy to i to? Wiem ,że wyszły mi same głupoty i przepraszam za to.

Patricia Miller