♥ Rozdział 7 ♥ "Powinnam wracać do Domu Anubisa?"

**Patricia**

Obudziłam się w jakimś pomieszczeniu. Wyglądało na znajome, ale nie mogłam sobie przypomnieć skąd je znam. Ostatnie co pamiętam to jak poszłam do lasu, bo nie chciałam gadać z Fabianem. Zastanawiałam się skąd się tam wzięłam...
Usiadłam i rozejrzałam się po pokoju. Byłam pewna ,że już ,kiedyś tutaj byłam ,ale te wspomnienia pamiętałam jak przez mgłę. Nie miałam pojęcia też jak się tu znalazłam. Wstałam i wyszłam z pokoju oglądając wszystko i starając sobie przypomnieć to miejsce.
Rozglądałam się na prawo i lewo,ale nie mogłam sobie przypomnieć gdzie jestem ani skąd znam to miejsce.Zastanawiając się nad tym dotarłam aż do salonu.Tam też wszystko wydawało mi się znajome.
-Pewnie nie możesz sobie przypomnieć tego miejsca prawda?-Usłyszałam pytanie
Raptownie się odwróciłam.
Ujrzałam Eddiego. Skąd on się tu wziął. Wciąż nic sobie nie mogłam przypomnieć.
- Tak. - Odpowiedziałam na wcześniej zadane przez niego pytanie i wróciłam po rozglądania się po domu.
-Wygląda znajomo,a nie mogę sobie przypomnieć skąd znam to miejsce.-Dodałam po chwili
Jeszcze przez chwilę rozglądałam się naokoło,a potem spojrzałam na blondyna.
-Byłaś tu całkiem niedawno razem z Niną i Amber.To było wtedy kiedy Jake zagrażał nam wszystkim-Powiedział
Wtedy mnie olśniło.
- No tak. - Tylko tyle byłam w stanie powiedzieć. - Masz rację. Zapomniałam.
- Nie dziwie się. - Był jakiś nie swój. Miałam zamiar go o to zapytać ,ale miałam jeszcze jedno pytanie które cisnęło mi się w tym momencie na usta.
- Co ja tu robię?
 -No wiesz bardzo dziwiło mnie,że jesteś sama w lesie i w dodatku śpisz.Więc jesteś tu.-Odpowiedział-Fabian chyba jedna nie nadaje się do chronienia Cię-imię swojego najlepszego kumpla wypowiedział z pogardą i obrzydzeniem.
-Coś się stało?-Spytałam.
-Po za tym,że Fabian Cię pocałował to wszystko w jak najlepszym porządku.
-Skąd o tym wiesz?
-Chciałem go zapytać co sama robiłaś w lesie,a on się przyznał
- Aha. - Nie wiedziałam co mogę mu powiedzieć. Byłam podenerwowana tak jakby to ja pocałowała Fabiana ,a nie on mnie. Mimo ,ze było na odwrót ,ja czułam ,że zdradziłam Eddiego ,a my nawet nie jesteśmy razem.
Wbiłam wzrok w podłogę szukając tematu na jaki mogłabym zacząć rozmowę ,ale nic nie przychodziło mi go głowy.
W pokoju panowała denerwująca cisza ,którą przerywały tylko nasze oddechy.
Nie patrzyłam na Eddie'go,bo głupio mi było po tym pocałunku z Fabianem.Cały czas patrzyłam w podłogę.Po około 5 minutach chłopak podszedł do mnie i zmusił do spojrzenia sobie w oczy.
-Coś się stało?-Spytał
-Nie-Odpowiedziałam od razu-Myślałam,że Fabian to mój przyjaciel,a on mnie całuje i na dodatek czuję się z tym głupio-Wyznałam
- Nie potrzebnie. Ty nic nie zrobiłaś.
- Będziecie się dalej przyjaźnić?
- Nie wiem. - Przyznał.
Westchnęłam.
Nie chciałam ,żeby ich przyjaźń skończyła się z mojego powodu. Dlaczego ja wszystko niszcze?!
 -Czuję się jakbym wszystko zniszczyła,waszą przyjaźń-Wyznałam cicho
-Ty nie jesteś niczemu winna.To Fabian zniszczył naszą przyjaźń-Odpowiedział.
Spojrzałam na niego wzrokiem w stylu:''Na pewno?''.Eddie uśmiechnął się i mnie pocałował.Nie rozumiem dlaczego,ale odwzajemniłam go.
Odsunęłam się po chwili.
- Sorki. Nie mogłem się powstrzymać. - Powiedział.
- Przyjaciele pamiętasz?
- Pamiętam. - Wyraźnie posmutniał ,ale po chwili spytał. - Czy ty czujesz coś do Fabiana?
Prychnęłam.
- Co?
 -Czy czujesz coś do niego?-Powtórzył pytanie
-Nie! Do niego nic nie czuję , ale...-nie dokończyłam. Powstrzymałam się.
-Ale co?-Zapytał
-Nic
-Powiedz-Nalegał.
Długo zastanawiałam się co mam teraz powiedzieć. Może wreszcie powinnam? Ale jednak postanowiłam, że na razie nie powiem mu o tym co czuję.
-Ale nie wiem czy Fabian nie czuje czegoś do mnie-Wymyśliłam odpowiedź na poczekaniu
- Mówił ,że to był impuls. - Powiedział cicho mój towarzysz.
- A ty pod impulsem pocałowałbyś na przykład.....Ninę? - Spytałam retorycznie.
- Nie! - Podniósł głos.
- A kogoś innego?
- Nie.
- No właśnie.
Eddie spuścił wzrok. Widać było ,że jest przybity tym wszystkim.
- Powinnam wracać do domu Anubisa? - Spytałam.
-Jeśli chcesz patrzeć na jego twarz to jak najbardziej, ale jeśli wolisz o tym zapomnieć i nie przebywać z nim to możesz zostać.-Odpowiedział.
-Na prawdę mogę tu zostać?-Zapytałam, nie byłam pewna czy powiedział to na serio czy tylko powiedział to żeby mi było lepiej.
-Jeśli tylko chcesz.
-To zostanę tu, na razie.
Nie wiedziałam czy dobrze robię, ale nie chciałam patrzeć na Fabiana, nie chciałam z nim gadać, chciałam tylko zapomnieć o pocałunku.

My to mamy chore pomysły z Wyraźnie Inną ,ale podczas pisania tego musiałam ją powstrzymywać od dawania peddie i tak dała! No nic już na to nie poradzę.

Patricia Miller